Wawawawawa

Afgelopen dinsdag kwamen we, onder begeleiding van een paar meisjes die ons erg interessant vonden, aan bij de St. Johnschool: een basisschool voor kinderen van 5 t/m 15 jaar. De kinderen stonden allemaal in een kring en in het midden was de directrice van de school iets aan het vertellen. Ze nodigde ons uit om in het midden te komen staan en ze introduceerde ons, waarop we onszelf voorstelden. Alle kinderen waren erg enthousiast en druk. Vervolgens moesten we op een verhoging gaan zitten. We wisten niet goed wat er van ons verwacht werd maar dit was een mooi observatiemoment. We merkten meteen op dat er veel brutale kinderen tussen zaten, die het vanzelfsprekend leken te vinden om naar school te kunnen. Dit verbaasde ons een beetje. Veel kinderen speelden spelletjes (ook spelletjes die wij in Nederland kennen) en anderen hielpen mee met poetsen of spullen sjouwen. De directrice stelde ons wat vragen en vertelde dat we de volgende week pas echt kunnen beginnen met activiteiten geven, omdat deze week bedoeld is om de school te poetsen en in te laden met spullen. Vanaf maandag komt er ook een andere directeur die ons een rondleiding zal geven door de school en de andere scholen in Tuna. Ze hebben namelijk 4 verschillende scholen in het kleine dorp. De directrice vertelde dat we niet hoefden te blijven op de school die dag/week. We vroegen om een rondleiding door de school en een leraar liet ons de verschillende lokaaltjes zien. De lokalen waren redelijk ruim maar totaal anders dan wat wij gewend zijn. Er hing niks aan de muur, alleen een schoolbord. Op het schoolbord stonden per klas oefeningen die de kinderen moesten maken. Een van deze oefeningen was een invulopdracht. Telkens stond er in het Engels een zin en moest het onbrekende woord worden ingevuld waarbij een keuze kon worden gemaakt uit twee antwoorden: “ …. (God/Men) created the world”. Bij het zien van deze invuloefening werd ons meteen duidelijk dat het geloof een super belangrijke rol speelt en het als een feit gezien wordt dat god de schepper is van de aarde, bizar!
De leraar vertelde dat ze per les met twee verschillende klassen in het lokaal zaten +/- 50 kinderen. Sommige kinderen volgden ons intussen en wilden ons aanklampen en aanraken, dit zijn we inmiddels wel gewend maar deze kinderen deden het op een onprettige manier. Ze wilden ook meteen onze spullen hebben. Na de rondleiding spraken we af morgen weer terug te komen en daarna vertrokken we omdat we dus niks konden doen.

Clement nodigde ons uit om naar zijn huis te komen. We kletsten wat en dronken koude cola, heerlijk! Clement deelde zijn analyse van Merle en mij.. Merle heeft rastahaar, een chocoladehuid en is extravert. Ik zou een goede non/verpleegkundige zijn en ben stil. Ik analyseer alles en kan goed luisteren. Ik moest Merle volgens Clement maar bekeren tot het katholiek geloof, ik zei hierop maar niet hoe ikzelf tegen het geloof aan kijk… ;).
Verder vroeg Clement zich af of er in Nederland werkelijk iets bestond als ‘de wallen’ waarover hij van een vriend had gehoord. Zelf kwamen we tot de onaangename ontdekking dat vanaf begin december vogelspinnen te voorschijn komen.. 

’s Middags wilden we naar Wa gaan. We hadden niks meer aan groenten en fruit in huis omdat dit in Tuna niet te koop is en moeten dus boodschappen doen en naar het internetcafé om eindelijk foto’s up te loaden en te skypen. Helaas regende het de hele dag dus moesten we dit vandaag even uistellen.

Woensdag gingen we weer op tijd naar de school toe, in de hoop iets te kunnen doen. Wederom werden we op de stoelen gezet en observeerden we. Na een tijdje vroegen we aan de directrice of we iets konden doen of dat we ons beter konden voorbereiden de rest van de week en de volgende week terug kwamen. Hier stemde ze mee in en ze nodigde ons uit om een keer op bezoek te komen in haar huis, leuk!

Vervolgens gingen we per trotro naar Wa, Een trotro is een busje waarin gemakkelijk acht personen kunnen worden vervoerd. Hier ligt ons record inmiddels al op 16 personen exclusief een kip en geit!
De rit naar Wa duurde anderhalf uur. Het is een grote stad dus we hadden moeite om de weg te vinden. Gelukkig zijn we niet verdwaald en hebben we veel spullen kunnen kopen. Eindelijk hebben we verschillende groenten en fruit in huis!! Daarna gingen we nog even naar het internetcafé maar hadden we weinig tijd omdat we voor het donker weer thuis wilden zijn. Helaas konden we ook geen foto’s uploaden op deze site.. Na deze lange, bloedhete dag sjouwen met spullen, gingen we weer naar huis en waren we precies voor het donker thuis.

Vandaag hebben we een rust/huiswerk dag. De dag begon iets anders dan verwacht. Ik wilde het huis gaan vegen (met een paar rietstengels dat lijkt op een roe) toen ik ineens heeeeeeeeel veel mieren zag!! Het waren er denk ik wel bijna een miljoen. We wisten niet goed wat we moesten doen maar Merle kwam met het geniale plan om ze met kokend water te doden. Het zag er denk ik echt heel raar uit als je het zou filmen: ik kokend water over de dieren gieten en afwasmiddel voor de deur gieten en Merle alle dode beestjes naar buiten toe vegen. Ik wil normaal geen dieren pijn doen maar we hadden overal jeuk en waren bang dat ze aan het eten gingen zitten. Na deze reiniging is er gelukkig bijna geen mier meer te bekennen! Al snel zag Merle echter een ander dier in de ‘wc’. Het lijkt op een schorpioen, iew!. Hoe moeten we nu plassen?? Met behulp van stenen en stokken hebben we het beest preventief weten te verwijderen haha. Deze houdt nu de vleermuis gezelschap die er nog steeds rondvliegt.

Wordt vervolgd!

Groetjes Merle en Imke